On fairies and scary presentations

Na alweer ruim twee weken terug in Dublin ben ik eindelijk bekomen van het lelijke griepje dat ik in mijn laatste daagjes thuis heb opgelopen. Net op tijd om leuke dingen te doen – al had ik liever helemaal geen griepje gehad natuurlijk! 🙂 Gewapend met de nodige zakdoekjes trok ik echter met plezier op pad vorige week om weer een hoop nieuwe avonturen voor jullie te verzamelen!

Vorige woensdag (14/1) begon ik mijn dag vroeg, want er stond een mini offsite met het team op het programma – een soort teambuildingsactiviteit plus een algemene vergadering over de toekomst van het team en over de projecten waar het team binnenkort aan gaat beginnen (helaas zonder mij, maar laten we ons voorlopig nog niet aan zulke treurige gedachten wagen!).Van onze baas, die vorige week op bezoek was vanuit Amerika, kregen we allemaal een interessant boek over taal en vertaling – ik ben meteen aan het lezen geslagen, en was op slag gefascineerd door de verhalen in het boek! Nu de temperaturen wat frisser zijn, is het dan ook aangenaam om een beetje te kunnen lezen onder een dekentje, met een kopje thee (maar zonder melk, wat voor de gemiddelde Ier onbegrijpelijk is). Dat neemt niet weg dat ik mij ook genoeg buiten vertoef – maar over mijn outdoor activities zodadelijk meer! Na onze offsite stond een lunch in een fancy restaurant in Leopardstown op het programma – en dus konden we voor een dag ontsnappen aan het eten van de kantine. Nee, om eerlijk te zijn, in vergelijking met andere cafetaria’s (men neme bijvoorbeeld de Leuvense Alma), valt dat eten best nog wel mee! 🙂

Donderdag (15/1) mocht ik mijn opvolger ontmoeten en alvast introduceren tot de wondere wereld van sentiment analysis en alle andere fijne activiteiten die ik de afgelopen zes maanden heb mogen ontdekken. Eveneens op donderdag kreeg ik het heuglijke nieuws dat mijn end of internship presentation in het zicht was, en zelfs iets eerder plaatsvond dan verwacht. Ik kreeg namelijk vijf dagen de tijd om mijn volledige stage samen te vatten in een dertigtal slides, om vervolgens aan een vijftigtal collega’s en bazen voor te stellen. Stress!!!

Vrijdag en zaterdag mocht ik mijn stress vergeten door enkele fijne restaurantjes, cocktailbars en pubs in het centrum van Dublin te ontdekken – ongetwijfeld levert dit mooie hotspots op voor een volgende overzichtje, dat jullie begin volgende week op mijn blog mogen ontdekken!

Maar ondanks de vele uitgaansactiviteiten, nam ik ook zaterdag overdag het initiatief voor een fijne ontdekkingstocht richting de Dublin Mountains. En dus nam ik op een zonnige (maar ijskoude) zaterdagochtend Barry op sleeptouw om samen de Two Rock Mountain – een berg net ten zuiden van mijn huis – te beklimmen. Wat is het overigens geweldig om een wandeltocht naar de bergen te starten aan mijn voordeur, in plaats van eerst uren te moeten rijden! Het was geen gemakkelijke tocht, onder andere door een klein incidentje waarbij ik de weg kwijt geraakte en we dwars door het bos de berg op moesten klimmen, en ook door de sneeuw en het ijs die overal op de berg te vinden waren. Maar eenmaal boven waren de views geweldig, met aan de ene kant een zicht op Dublin, en aan de andere kant de Wicklow Mountains. IJskoud was het echter wel, en eenmaal aangekomen aan Fairy Castle, het einddoel van onze wandeling, werden we zelfs begroet met verse sneeuwvlokjes!

Bovenop Two Rock Mountain – ben ik de enige die de gelijkenis met de Eiffeltoren ziet? 🙂 En met uitzicht op de Great Sugar Loaf.

Links: bovenop Fairy Castle – Rechts: romantische foto, met dank aan een vreemd vrouwtje met een oog voor fotografie.

Begin deze week stond in het teken van de grote presentatie, en bracht ik grotendeels door achter een PowerPoint-scherm, huiverend bij de gedachte aan de 50 mensen die mijn stem zouden horen. De presentatie verliep gelukkig vlotjes, en dus kan ik nu weer naar hartenlust code schrijven (want na bijna zes maanden gevloek op C# vind ik dat stilaan zelfs fijn – what’s happening to me?) en grafiekjes copy-pasten. Maandag echter staat er nog een presentatie op mij te wachten, en mag ik een tutorial geven over de tool die ik stilaan blindelings kan gebruiken. Maar eerst staat er een weekendje West Coast op mij te wachten – een mini-roadtrip die ongetwijeld weer een heleboel verhalen en mooie kiekjes zal opleveren! 😀

Tot gauw!

Kristien